معماری نیوز -سودابه کیخا: پندا اخیرأ اجرای سایت مجسمه ای شکلی را در شهر جیانگ یانگ چین به اتمام رسانده است که شامل بیش از 500 استیل رنگی سوراخ شده با ارتفاع های متفاوت می باشد.این مجسمه ها ورودی دروازه ی بزرگترین باغ درخت Myrtle (درخت حاره و همیشه بهار و در اصل بومی آسیای شرقی)در آسیا را نشان می دهند.موسیقی، ریتم و رقص در ترکیب با زمینهای اطراف پارامترهای اصلی شکل دادن به سایت هستند.

 

ریتم و موسیقی: 
به محض اینکه بازدیدکنندگان وارد فضای مجسمه ای باغ درخت Myrtle می شوند، به وسیله ی بیش از 800 ستون که در یک سایت طراحی شده از سنگها و آب، شبیه درخت سبز شده اند احاطه میشوند.
طبق تعریف گوته: معماری موسیقی جامد است، اجتماع ستونها لحظه ی انجماد موج صدا در حرکت را ارایه می دهند. شهر سرزنده و روشن، ریتم موسیقی و رنگ طبیعت در این لحظه منعکس می شوند.
 

 

رقص عمومی:
همانند بسیاری از میدانهای عمومی سراسر چین، این میدان در طول عصر به وسیله مردم بومی برای گروه های رقص استفاده می شود. هرکدام از این ستونها بصورت متقارن به سمت قسمت بالایی سوراخ شده اند و شامل قطعه های باریک LED  می باشند. این 500 میله (ستون) نور یا صاعقه ای را تولید می کند که به سیستم صدای میدان وصل است و بصورت کاملآ مستقیم بر روی حرکات داخل میدان واکنش نشان می دهد. موسیقی بلندتر، حرکتهای واضح تر و چراغانی درخشانتر میدان درنتیجه ی این واکنشها رخ می دهد.

 

درباره سایت (زمین)
این پروژه در جیانگ یانگ، چین واقع شده است. این میدان، مسیر ورودی به یک باغ بزرگ را نشان می دهد. همچنین زمینهای اطراف که از تپه ها و دره های ملایم شکل گرفته اند، این مجسمه ها را بصورت افقی به پس زمینه اش متصل می کنند.

در حالت عمودی، این 500 ستون رنگی برافراشته فضای اطراف را برش می دهند و بعنوان یک راهنمای بصری برای آن ناحیه عمل می کنند.

چهار طیف مختلف از رنگ بنفش و ته رنگ پوشش گیاهی اطراف، بعنوان رنگبندی سایت بکار گرفته شده اند. میدان ایجاد شده بوسیله ی ستونها به بازدیدکنندگان این احساس را می دهد که بوسیله تنه درختان احاطه شده اند، از میان چوبها قدم می زنند،برای لحظه ای حتی سردرگم می شوند. آنها همچنین می توانند از میان بازشوهای ستونها برای راهنمایی بیشتر نگاه کنند که شبیه به راه رفتن در میان یک جنگل، فضاهای درون و یا بین میله ها از باریکی یک کوره راه تا یک منظقه وسیع تر و شفاف تر متفاوت هستند که به بازدید کنندگان و گروه های رقص محلی مجال گذراندن زمان در بین مجسمه ها را در طول روز و شب را فراهم می کند.

این میدان میتواند بعنوان یک فضای واسط بین شهر و زمینهای اطراف درنظر گرفته شود. اگر از فاصله ی دورتری به مجسمه ها نگاه شود،آنها شبیه به عکسی از یک شهر خط آسمان را به سمت خط افق سوراخ می کنند. اما زمانی که بازدیدکنندگان وارد میدان می شوند، رنگ ها و لامپ ها، آنها را از طریق یک مسیر حسی به سمت زمین طبیعی و باغ درختان Myrtle  دعوت می کند.

نور و متریال
ستونها که ریتم مجسمه ها را شکل داده اند، بوسیله ی پنل های استیل سوراخ شده به رنگ بنفش روشن پوشیده شده اند. بواسطه یک فرایند الکترولیت انفعالی، پنل ها در یک حمام الکترولیت و الکتریسیته رنگ می شوند بصورتی که ویژگی های اصلی استیل حفظ شود و همچنین دربرابر پوسیدگی مقاوم گردند.

در طول روز، پنل ها محیط اطراف خود را منعکس می کنند و برای ایجاد ظاهری متفاوت و متغیر از مجسمه ها در طول روز، متناسب با حالت قرارگیری خورشید تغیییر شکل می دهند. بعلاوه برای درخشیدن با نور خیلی ضعیف صفحه های فلزی، ستونها در حوض های متفاوت آب قرار گرفته اند که انعکاس آب به بازی نور چراغ ها می افزاید. هنگام شب نیز چراغ های داخل میله ها تصویر تغییر شکل پیوسته ای از مجسمه ها را تولید میکنند که مستقیمأ به حرکات باردیدکنندگان داخل میدان واکنش نشان میدهند.